Cogito ergo sum
In de 17e eeuw schreef René Descartes zijn beroemde filosofische stelling cogito ergo sum. Ik denk dus ik ben. Overgeleverde waarheden kunnen onwaar blijken te zijn, en ook je eigen waarneming kan jou bedriegen. Descartes vraagt zich af hoe je iets zeker kan weten. Zintuigen kunnen je bedriegen. Als men echter daarvan uitgaat, is er dan nog iets wat we zeker kunnen weten? Daar komt het cogito ergo sum om de hoek kijken: Descartes kan wel aan alles twijfelen, hij kan in alles bedrogen worden, maar dan nog is er iemand (of iets) die twijfelt, die bedrogen wordt. Het simpele feit dát hij twijfelt, impliceert dat hij bestaat. Het 'ergo' of 'dus' drukt geen conclusie uit, maar is een bevestiging van wat er al was: zijn ligt besloten in het denken. Het enige wat je echt zeker kan weten is dat je bestaat, want je denkt, denkt te voelen, twijfelt.
Als vader van jonge kinderen denk ik wel eens aan deze filosofische stelling. Een baby van een paar weken of een paar maanden oud reageert op aanrakingen door de ouder. Vaak ligt een baby stil en rustig totdat je een deel van het lichaam een bepaalde kant op beweegt. De reactie is er altijd één van weerstand. De baby duwt meteen terug. Beweeg een been naar boven en de directe reactie is een schop naar beneden. In mijn eigen babyfilosofie heb ik dit resisto ergo sum genoemd. Ik geef weerstand dus ik besta. Het geven van de weerstand is voor een baby voldoende voor de bevestiging dat hij of zij bestaat.
Resisto ergo sum
De fusie van Ruitenburg, B&L en Kester & Partners is net een pasgeboren kind. Uit ervaring weet ik dat een pasgeboren kind nog niet heel veel nodig heeft, maar ook dat je het er erg druk mee kunt hebben in de eerste fase. Dat hebben we ook ondervonden. En ik weet ook dat het daarna wellicht iets minder druk gaat worden, maar dat er altijd tijd, aandacht en liefde nodig zal zijn. Mijn filosofische stelling gaat ook op bij dit pasgeboren kind: resisto ergo sum. We geven zo nu en dan een duwtje en de logische reactie is dat met gepaste kracht wordt teruggeduwd. En misschien gebeurt dit ook wel gewoon om te laten weten dat we bestaan. Gelukkig gebeurt het lang niet altijd, want het meeste dat wij doen kan niet zozeer worden aangeduid met het geven van een duw, maar meer met gekriebel op de buik. En de reactie is inderdaad vergelijkbaar met die van een baby: een mooie lach.
De afgelopen maanden hebben we veel ondernomen, hebben we diverse zaken aangepast in de organisatie en zijn we volop bezig met de uitvoering van de fusie. We realiseren ons dat het soms wel veel tegelijk is en dat we daarbij veel van jullie vragen. We doen dit bewust nu om te voorkomen dat straks in februari, maart, april nog allerlei wijzigingen moeten worden doorgevoerd en ons hoofd er dan wat minder naar staat. Recentelijk hebben we gekeken naar de lijst van zaken die nog moeten gebeuren om de fusie ook achter de schermen te vervolmaken en hebben de prioriteiten bepaald. Welke zaken gaan we nog wel uitvoeren voor – zeg – 15 januari en welke zaken laten we voorlopig nog even liggen. Zoals ik in de hangar op Rotterdam airport al zei, willen we de mail- en agenda-integratie, de telefonie-integratie en een centraal intranet nog realiseren de komende weken. Dat betekent dat de onderlinge communicatie optimaal en efficiënt kan zijn. Verder zorgen we voor aanpassingen van websites en briefpapier zodat onze uitingen naar onze klanten in lijn zijn met eerdere berichten. Tot slot proberen we een flinke stap te zetten in de harmonisatie van arbeidsvoorwaarden en stappen we voor onszelf en voor klanten zoveel mogelijk over op NMBRS. En dat alles zal al een hele kluif worden. Andere zaken worden niet meteen op de lange baan geschoven, maar hebben voor ons wel een lagere prioriteit.
Is het nieuwe Ruitenburg de mooiste baby van 2015?
Het jaar is bijna voorbij en we kunnen wel zeggen dat het een bewogen jaar is geweest. Op deze plek kan ik alleen maar jullie bedanken voor jullie inzet en prestaties van afgelopen jaar en ik vind het een mooie gedachte dat we in 2016 met een nog grotere groep collega’s gaan werken aan het succes van Ruitenburg. De eerste vooruitzichten zijn veelbelovend. Is het nieuwe Ruitenburg in mijn ogen daarmee de mooiste baby van 2015? Nee, dat blijft voor mij toch Jona. Namens het bestuur van Ruitenburg wens ik jullie fijne en vrolijke feestdagen!
